Katecheza w Szkole Podstawowej i Gimnazjum w Wołowicach

Katechetka: Lucyna Zabagło
 Wstęp  | Jan Paweł II | Modlitwy | Rok Liturgiczny | Niedziela | Pismo Święte | Pierwsze Piątki | Szaty Liturgiczne | Dla Rodziców


          Wielki Post:


Droga Krzyżowa


,,Droga Krzyżowa leczy...wady, powstrzymuje nieokiełznane pożądliwości
i skutecznie zachęca do cnót i świętości życia. Rzeczywiście, jeśli okrutne katusze Syna Bożego tyle razy żywo, jakby namalowane na desce przedstawiać będziemy oczom naszej duszy, wtedy z racji takiego naświetlenia trudno będzie powstrzymać się od przejęcia się wstrętem wobec brzydoty własnego życia. Owszem będziemy raczej przynagleni do tego, aby miłością odpowiedzieć na miłość, a przynajmniej abyśmy ochotnie znosili przeciwności, które zachodzą w każdych warunkach życia”.


św. Leonard z Porto Maurizio



Propagator Drogi Krzyżowej

Droga Krzyżowa – to piątkowe nabożeństwo wielkopostne polegające na rozważaniu Męki Pańskiej, wspólnie lub indywidualnie, w oparciu o 14 ,,stacji” (termin stacje wprowadził w 1458 r. Wiliam Wey) upamiętniających ostatnią drogę Jezusa Chrystusa
z pretorium Piłata na Golgotę, oraz ukrzyżowanie, śmierć i złożenie do grobu.

Nabożeństwo wzięło początek z rozpowszechnionego od najdawniejszych czasów pielgrzymowania do Ziemi Świętej, by modlić się w miejscach upamiętnionych
w Ewangeliach. W Jerozolimie szczególną czcią cieszył się Grób Pański i Golgota, starano się jednak odtworzyć całą drogę, którą odbył Jezus od skazania do śmierci. Burzliwe dzieje miasta, zburzonego już w 70 r. nie pozwoliły ustalić wszystkich szczegółów, kierowano się więc miejscową tradycją, a nawet domniemaniem. Tak powstały stacje upadków, spotkania
z Matką Bożą i św. Weroniką, o których nie wspominają Ewangelie. Ostatecznie ustaliła się liczba 14 stacji drogi krzyżowej, oznaczonej na dzisiejszych uliczkach starego miasta Jerozolimy kaplicami i kończącej się w bazylice Grobu Pańskiego. Pierwsza wzmianka o Via Dolorosa pochodzi od dominikanina Ricoldo z Monte Crucis z roku 1228.


Zwyczaj zawieszania obrazów 14 stacji w kościołach i odprawiania przy nich nabożeństwa Drogi Krzyżowej rozpowszechnili franciszkanie, którzy w swoim duszpasterstwie starali się przybliżyć wszystkim Pana Jezusa jako dzielącego nasz los Boga – Człowieka, a nie tylko królującego w niebie Pana. Największe zasługi w powstaniu
i propagowaniu Drogi Krzyżowej o 14 stacjach położył św. Loenard z Porto Maurizio, który w czasie swojego życia erygował na terenie Italii 572 stacje Drogi Krzyżowej. Przyczynił sie on też do powstania stacji Męki Pańskiej w rzymskim Koloseum. Pierwsze nabożeństwa Drogi Krzyżowej w dzisiejszej formie powstały w początkach XVI w.
w Niderlandach: w Lourain (1503), w Vinvoorde i Malines.

W Polsce nabożeństwo Drogi Krzyżowej jest znane od XVI w. Dzisiaj najbardziej rozbudowaną formą Drogi Krzyżowej są Misteria Męki Pańskiej w znanych sanktuariach, np. Kalwarii Zebrzydowskiej czy Górce Klasztornej. W Polsce ponadto mamy dzisiaj kilkanaście Kalwarii – miejsc, gdzie dla uczczenia Męki Pańskiej wystawiano w miejsca zwyczajnych stacji Drogi Krzyżowej osobne kaplice. Oprócz wspomnianych powyżej, do najbardziej znanych należą: Kalwaria Przemyska (Pacławska), Kalwaria Pakowska, kalwaria Pomorska (Wejherowo – 25 kaplic), Kalwaria Śląska (Piekary), Kalwaria Wambierzyce i Kalwaria Wiele, dekanat Czersk Pomorski.

Stacje Drogi Krzyżowej prowadzą do modlitwy w tymże duchu. Wymagają także zastanowienia się nad własny postępowaniem i postawą, gdy chodzi o niesprawiedliwe sądy, o solidarność z cierpiącymi, męstwo w cierpieniu i przebaczenie krzywd. Stąd też w różnych czasach powstało wiele pięknych tekstów rozważań Drogi Krzyżowej.


,,Wytrwałe rozważanie bolesnej męki Syna Bożego prowadzi do wielu zbawiennych oświeceń wewnętrznych, budzi szczególną skruchę serca i daje niezwyciężoną siłę ducha. Codzienna praktyka przekonuje mnie, że dzięki tej formie pobożnej modlitwy obyczaje ludzi szybciej ulegają poprawie”.


św. Leonard z Porto Maurizio



,,Idziemy każdy swoją drogą krzyżową (....) umieramy każdy na swoim krzyżu (....) tak jak Jezus, nasz Brat, który szedł swoją drogą krzyżową”.


ks. Mieczysław Maliński



Czy życie ma sens?

Gdzie ludzie szukają sensu życia?

Człowiek wyszedł od Boga i ma do Niego dojść.

Drogę tę otwiera Krzyż Chrystusa.

Przyjęcie Krzyża naszego życia – woli Bożej

w całej jej rozciągłości – czyni nasze życie sensownym.

Krzyż Chrystusa tłumaczy problem zła, cierpienia, choroby, śmierci
– nie są one bezsensem.

Sensem życia jest miłość, której przykładem Ukrzyżowany.

Drogą do tego sensu asceza, której uczy Krzyż Chrystusa.

Designed & CopyRight 2008-2009 by Vilnet.eu Allrighs Reserved