Katecheza w Szkole Podstawowej i Gimnazjum w Wołowicach

Katechetka: Lucyna Zabagło
 Wstęp  | Jan Paweł II | Modlitwy | Rok Liturgiczny | Niedziela | Pismo Święte | Pierwsze Piątki | Szaty Liturgiczne | Dla Rodziców


          Wielki Post:



Kara krzyża


Krzyżowanie znano już w Babilonii i Persji. Również Fenicjanie i Kartagińczycy w swoim prawie uwzględniali karę krzyża. Krzyżowanie często kazał stosować Aleksander Wielki (336-323), od którego kara krzyża na dobre rozpowszechniła się w rejonie śródziemnomorskim. Izraelici nie znali kary krzyża. W Księdze Powtórzonego Prawa czytamy: ,,Przeklęty przez Boga wiszący na drzewie” (21,23; Por. Ga 3,13). Spośród władców żydowskich karę krzyża zastosował tylko Aleksander Janneusz (103 -76 przed Chr) tłumiąc faryzeuszy. Wśród sentencji wyroków prawa rzymskiego znajduje się orzeczenie: ,,ibis ad crucem = pójdziesz na krzyż”. Na tę karę Rzymianie w podbitych przez siebie prowincjach skazywali bardzo często wszelkiego rodzaju buntowników, wichrzycieli, a przede wszystkim niewolników (np. tysiące niewolników ukrzyżowanych przy Drodze Appijskiej po krwawym stłumieniu powstania Spartakusa). Rzymscy namiestnicy Syrii prawie wszyscy – jak zaświadcza Józef Flawiusz - stosowali na terenie podległej sobie Judei karę krzyża.

Plautus i Plutarch twierdzą, że karę ukrzyżowania wykonywano poza miastem, zaś Kwintylian podaje, że skazańca, niosącego tabliczkę z wypisanym dowodem winy (niekiedy niósł ją ktoś z orszaku) prowadzono na miejsce stracenia najważniejszymi ulicami miasta. Skazańcy nieśli przeważnie ze sobą poprzeczną belkę krzyża (tzw. patibulum). Artemidor wspomina, że Rzymianie krzyżowanego obnażali do naga z jego szat. Św. Augustyn podkreśla, że tak też właśnie ukrzyżowano Zbawiciela. Dla przyspieszenia śmierci – jak zaświadczają Seneka i Ammian Marcelinus – łamano niekiedy ukrzyżowanemu golenie bądź - jak pisze Aleksander Sewerus - rozpalano pod krzyżem ognisko.. Sekstus Emipiricus odnotowuje też, że dla upewnienia się o śmierci przebijano ukrzyżowanym bok włócznią. Ciała ukrzyżowanych – jak czytamy u Swetoniusza – pozostawiano na żer sępom i hienom. Cyceron i Kwintylian wspominają, że po uprzedniej zapłacie ciało ukrzyżowanego mogli zabrać krewni lub przyjaciele dla sprawienia należytego pogrzebu.

Przytoczone powyżej informacje o karze krzyża, zaczerpnięte od historyków, całkowicie odpowiadają danym przekazanym nam przez Ewangelię.

Warto wspomnieć, że znaczenie krzyża jako symbolu ofiary i odkupienia rodziło się stopniowo. W momencie śmierci Chrystusa krzyż był dla ludzi tylko narzędziem tortury. Dlatego pierwszym znakiem chrześcijan nie był od razu krzyż, ale ryba (fonetyczne brzmienie = Jezus Chrystus, Syn Boży Zbawiciel), kotwica i monogramy.



Dzisiaj spotykamy się z różnego rodzaju krzyżami (w ciągu wieków pojawiło się ich około 400). Poszczególne stany, profesje,regiony, konfesje tworzyły własny, czyli charakterystyczny dla siebie kształt krzyża. Świadczy to o powszechności tego znaku w kulturze i jego zrośnięciu się z życiem ludzi.

Rodzaje krzyży



Krzyż z uchwytem (Egipski) zwany błędnie kluczem Nilu.

Krzyż równoramienny, albo grecki. Jest jednym z najstarszych symboli ludzkości znanym w większości starożytnych religii.

Krzyż łaciński.

Krzyż św. Andrzeja.

Krzyż Widlasty, Łotrów. Przypomina grecką literę ,,Y”, która symbolizowała życie człowieka. Nawiązuje do dwóch złoczyńców, którzy byli ukrzyżowani obok Chrystusa.

Krzyż Arcybiskupi albo Patriarchalny, zwany też Krzyżem Lotaryńskim. Od Krzyża Patriarchalnego wywodzi się Krzyż Prawosławny, któremu dodano jedną ukośną poprzeczkę, oraz Krzyż Papieski z dodatkową poprzeczką u góry.

Krzyż Papieski. Poprzeczki Krzyża reprezentują potrójna rolę Papieża

w Kościele.

Krzyż Prawosławny. Górna poprzeczka odpowiada tablicy INRI, środkowa – ramiona; dolna – podnóżkowi. Pochylone dolne ramię symbolizuje nawrócenie się jednego z dwu łotrów.

Krzyż Laskowany.

Krzyż Jerozolimski (5 krzyży = 5 ran Zbawiciela. Inne interpretacje: Duży Krzyż – symbol Ziemi Świętej, 4 małe krzyże – królestwa uczestniczące
w wyprawach Krzyżowych (Francja, Niemcy, Królestwa Obojga Sycylii , Anglia); Duży Krzyż – 4 strony świata odkupione przez śmierć Krzyża Chrystusowego – duży krzyż.

Krzyż Maltański (8 wierzchołków ramion = 8 błogosławieństw).

Monogram Chrystusa powstały przez skrzyżowanie litery P i X;

Krzyż Monogramatyczny powstały przez zmieniony zapis X i dodanie pętelki.

Krzyż św. Brygidy.

Krzyż Celtycki - czteroramienny wpisany w koło

Krzyż w kształcie greckiej litery Tau, zwany także Krzyżem św. Antoniego. Na planie krzyża greckiego i łacińskiego wznoszono kościoły.

Krzyż Ewangelistów.

Krzyż Archaniołów – zwany także Krzyżem Golgoty. Jest to symbol posłańców Bożych. Archaniołowie sprawują opiekę nad religią, aniołowie bezpośrednio nad ludźmi.

Krzyż św. Antoniego. Używany dzisiaj powszechnie przez Franciszkanów.

Krzyż Animatora Ruchu ,,Światło- Zycie”

Czerwony Krzyż.
Symbol organizacji Międzynarodowego Czerwonego Krzyża



Designed & CopyRight 2008-2009 by Vilnet.eu Allrighs Reserved