Święto Bożego Narodzenia obchodzone jest w Kościele od IV w. Ponieważ dokładna data nie jest znana, wybrano dzień 25.XII jako datę symboliczną. Okres ten kończy się
w Święto Chrztu Pańskiego (I –a niedziela po Trzech Królach ). W powyższym okresie kapłan ubiera ornat koloru białego lub złotego.

Okres Bożego Narodzenia obejmuje 2 główne święta. Pierwszym jest Boże Narodzenie, a drugim Objawienie Pańskie. Boże Narodzenie należy obok Wielkanocy do największych świąt chrześcijańskich. Swój pełny sens ma dopiero w świetle Wielkanocy. To bowiem co dokona się na Golgocie, swój początek ma w Betlejem.

Boże Narodzenie ma swoją oktawę (8 dni), która odznacza się wielkim bogactwem treści i świąt. W oktawie wspomina się: 26.XII – św. Szczepana; 27.XII – św. Jana Apostoła
i Ewangelisty; 28.XII – św. Młodzianków i Męczenników; 1.I – Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki.

Drugim świętem Bożego Narodzenia jest Objawienie Pańskie, zwane od średniowiecza Świętem Trzech Króli. Liturgia Kościoła uwypukla przez to święto Objawienie się Chrystusa wszystkim narodom. To właśnie Trzej Królowie stają się dla nas wzorem naszego powołania i naszej wiary”. W tym dniu święci się wodę (na pamiątkę wspomnienia chrztu w Jordanie) oraz złoto, kadzidło i mirrę, a często również kredę, którą kreśli się później w domach imiona święte Trzech Króli – C+M+B – co może również oznaczać – Chrystus mieszkanie błogosławi. Innymi zwyczajami tego okresu są żłóbek, kolędy, opłatek, wolne miejsce przy stole, wzajemne obdarowywanie się. W kościołach odbywają się adoracje Dzieciątka Jezus.

Boże Narodzenie i Epifania (Trzech Króli) włączają materie w dzieło zbawcze. Symbole takie jak gwiazda Betlejemska, woda w Kanie, woda chrztu w Jordanie, czy miłość ludzka są znakami miłości Jezusa do Kościoła.

Treścią uroczystości Bożego Narodzenia jest nie tylko obchód historycznego przyjścia, ale fakt wcielenia. Odwieczne Słowo stało się Ciałem. Święty Augustyn powie, że: ,,Bóg stał się człowiekiem, aby człowiek stał się Bogiem”.